રામચન્દ્ર પટેલની કવિતા/ખેતરમાં: Difference between revisions

+1
(+૧)
 
(+1)
 
Line 1: Line 1:
{{SetTitle}}
{{SetTitle}}
{{Heading|ઘરમાં}}
{{Heading|ખેતરમાં}}


{{Block center|<poem>
{{Block center|<poem>
છજું ઝૂક્યું, નેવાં મનભર બન્યાં ને હું હળવે
અને ઊભું રાખી હળ, ચલમ ખંખેરી ભરી હું
કમાડો ઉઘાડી ઘરમહીં પ્રવેશુંઃ ઉંબરનો
મૂકું અંગારો જ્યાં – મહુડી પરથી સારસ ઊડી
હલ્યો ઘોડો જેના પરથી ઊતરી કોક કુંવરી,
પણે આવી બેઠાં. તરત તરસ્યું ખેતર બધું
અને મારો જાગ્યો નીરવ મનનો વૈભવ બધો...
ચગ્યું લીલું, એમાં પવન વન પ્હેરી ચીતરવા
ગમાણ્યુંના કાંઠે ધણ ઊઘડતું; ભાંભર ભલી
મને માંડ્યોઃ
કરું ભેગી ત્યાં તો રણકી દૂધનું દેગડું ઝગ્યું;
{{gap}}જાણે હું થઈ હળવો ભાત જમતો
થઈ ઊભી જોડી બળદ તણી; ઓગાઠ ખખડ્યું.
બપોરે, તું પૂળા લઈ બળદની પાસ વળતી,
વળી ખપ્પો ઓતર હળ હળિયું ચાઓર ચવડાં
પછી કૂવાથાળે કિચુડ રવમાં ધોતી કપડાં;  
પણો ટૌક્યાં ત્યારે હરિત સીમ ફૂટી પ્રસરતી.
વળી કોઈ વેળા જલ રગથિયું હોય જતું તો
પટોળાનું ઓઠું ધરી સળગતો દીપ લઈને
જતો ખેંચી ઘેસ્સી પર લઈ તને, નીક સરખી
જઈ ચાડે થાતી ગુમઃ ત્યહીં જ વંટોળ રણનો
કરી દેતાં ત્યારે ગગન ઢળતું પોષતણું; ને
મને ઘેરી લેતો તરસ્યું ઘર ફૂંકાય ઘડીમાં.
હતો આ દા’ડો, તું સુરભિઝર લીલો મધુરવો
હવે અંધારામાં મૃગજળ થઈ ચાંદ સરતો
લઈ ચાલી ભારો કઈ તરફ?
અને હું તો એને નીરખી નીરખી શ્વાસ ભરતો.
{{right|હું ખેતર મહીં –}}
અહીં જો કોઈનો પિયળ પડછાયો અડી જતો,
ચડી આવે આંધી, ઘડીક કણસી હું સળગતો.
</poem>}}
</poem>}}
<br>
<br>