કાવ્યાસ્વાદ/૪૦: Difference between revisions

Jump to navigation Jump to search
no edit summary
(Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|૪૦|}} {{Poem2Open}} ધીમે ધીમે ધૂસરતા બધે ફેલાતી જાય છે, સવારે તડકો જો...")
 
No edit summary
 
Line 7: Line 7:
આપણે સમ્બન્ધની શૃંખલામાં પરોવાયા હોઈએ છીએ ત્યારે જીવનની ગતિને અનુભવીએ, પણ બધાથી સાવ વિખૂટા પડી જઈએ, સમ્બન્ધની કોઈ ભૂમિકા જ નહિ રહે ત્યારે? એથી જ કવિને એમ લાગે છે, ‘આ ઢળતી બપોરે હું સહેજ સરખો મરી ગયો છું.’
આપણે સમ્બન્ધની શૃંખલામાં પરોવાયા હોઈએ છીએ ત્યારે જીવનની ગતિને અનુભવીએ, પણ બધાથી સાવ વિખૂટા પડી જઈએ, સમ્બન્ધની કોઈ ભૂમિકા જ નહિ રહે ત્યારે? એથી જ કવિને એમ લાગે છે, ‘આ ઢળતી બપોરે હું સહેજ સરખો મરી ગયો છું.’
{{Poem2Close}}
{{Poem2Close}}
<br>
{{HeaderNav2
|previous = ૩૯
|next = ૪૧
}}
19,010

edits

Navigation menu