બાળ કાવ્ય સંપદા/હાલો ગલૂડાં રમાડવા જી રે !
લેખક : ઝવેરચંદ મેઘાણી
(1894-1947)
<div class="wst-center tiInherit " Lua error: Cannot create process: proc_open(/dev/null): Failed to open stream: Operation not permitted>
(શેરીમાં કૂતરી વિયાય એ શેરીનાં બાળકો માટે આનંદ,
નૃત્ય અને પશુપ્રેમના ઉમળકા ઠાલવવાનો અવસર બને છે.)
કાળુડી કૂતરીને આવ્યાં ગલૂડિયાં,
ચાર કાબરાં ને ચાર ભૂરિયાં રે,
હાલો ગલૂડાં રમાડવા જી રે !
માડીને પેટ પડી ચસ ! ચસ ! ધાવે,
વેલે ચોંટ્યાં જેમ તૂરિયાં રે,
હાલો ગલૂડાં રમાડવા જી રે !
માતાને માથડે ચડતાં ને ચાટતાં,
જોગણનાં જાણે લટૂરિયાં રે,
હાલો ગલૂડાં રમાડવા જી રે !
રાતાં માતાં ને રોમે રોમે સુંવાળાં,
હોય મીઠાં ગાલ-મસૂરિયાં રે,
હાલો ગલૂડાં રમાડવા જી રે !
બાને વા'લાં છે જેમ વીરો ને બેની,
કાળવીને વા'લાં કુરકુરિયાં જી રે
હાલો ગલૂડાં રમાડવા જી રે !
મોટાં થાશે ને મારી શેરી સાચવશે,
જાગશે રાતે બ્હાદુરિયાં રે
હાલો ગલૂડાં રમાડવા જી રે !
ટીપડો દીપૂડો ડુંગરડે ઘૂમશે,
ગોધેન ભેળા વોળાવિયા રે
હાલો ગલૂડાં રમાડવા જી રે !
મોતીઓ ને માનીઓ ઝોકે રોકાશે,
વાછરુ ને પાડરુ ભળાવિયાં રે
હાલો ગલૂડાં રમાડવા જી રે !
ડાઘીઓ ડૂઘીઓ ખેતરમાં જાશે,
વાસુ રે'શે બે રખોલિયા રે
હાલો ગલૂડાં રમાડવા જી રે !
કાળીઓ ને લાળીઓ પાદર પસાયતા,
બાઉ ! બાઉ ! આલબેલ બોલિયા રે.
હાલો ગલૂડાં રમાડવા જી રે !
ગોળ-ઘી-લોટના શીરા બનાવ્યા,
કાળવીનાં પેટડાં પૂરિયાં રે
હાલો ગલૂડાં રમાડવા જી રે !
પેટ ભરીને માડી બાળક ધવરાવે,
ધાવીને પોઢે ટીપૂડિયાં રે
હાલો ગલૂડાં રમાડવા જી રે !