કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – હરિશ્ચન્દ્ર ભટ્ટ/તને અધિક શેં ન ચાહું

૨૩. તને અધિક શેં ન ચાહું

તને અધિક શેં ન ચાહું, અવ દૂર છોને રહ્યાં.
અરાગ તુજથી થયો, તુજથી ઝેર આંખો તણાં
ગયાં, નયન વિશ્વનું નિગૂઢ તુંથી શોધી શક્યાં.
પીધો કરુણ જીવને, જીવન-મૃત્યુનાં દ્વંદ્વનાં
રસાયન પીધાં, હવે નહિ મને કશા ઑરતા.
વ્યથા પ્રણયની સહી, પ્રણયમાં ધૃતિ યે લીધી
અને ઉભયના ઉરે પ્રણય મૂક માણી લીધો.
જવાબ નહિ માગવો, નયનમાં જ વાંચી લીધો.

જૂઠી નયનની લિપી કદી ય કોઈ ક્ હેશો નહિ —
અશબ્દ શિશુ માતૃસ્નેહ નયને જ વાંચી લિયે,
તથા ચ પ્રણયી અને સ્વજન સ્નેહીઓ યે સુણે
કથા હૃદયની બધી નયન વૈખરીમાં, શુભે!

સુદૂર રહી પીયૂષો પ્રણયનાં તું વર્ષાવજે
અને જીવનમાં સદા ય શુચિ ભાવથી પ્રેરજે.

કાર્તક સુદ ૧, ૧૯૯૮ (‘સ્વપ્નપ્રયાણ’, પૃ. ૬૭-૬૮)