ધ્વનિ/અનાગત!
અનાગત!
અનાગત! લિપી ન આગમતણી ઉકેલી જતી,
તથાપિ અમ નેણ ઉત્સુક તને ચહે ન્યાળવા :
પ્રસન્ન યદિ, તપ્ત ચિત્ત ધૃતિ ધારશે કૈં, 'થવા
અતીવ કદિ ક્રુદ્ધ, તો ય અનિવાર છે સંગતિ.
અને હું નિરખું તને, મહિષ હે! ધસ્યો આવતો,
મુખે અનલ-ઝાળ, સ્પર્શ જ્યહીં ભસ્મ ત્યાં, ભૂમિને
તુ શીંગ-ખરી-થી કરે ચૂર, સગર્વ ઊભેલને
પ્રલંબ તવ પુચ્છની ઝપટ માત્રથી ઢાળતો.
ધૂવાં-ધૂલિ-તણી પૂંઠે તવ પ્રચંડ આંધી ચડે,
વિભીષણ છવાય સર્વ દિશ મ્લાન અંધારથી:
ચરાચર શું ગૂંગળાય, અમુંઝાય રે શી સ્થિતિ,
સ્વયં જીવન મૃત્યુને જ બસ આશ્રયે જૈ પડે!
હવા વિમલ થાય જ્યાં નભથી વર્ષતાં વાદળ,
ઉઠે છ ફરી ભસ્મપુંજ થકી સૃષ્ટિ કોલાહલ.
૨૬-૧-૪૮