કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – મકરન્દ દવે/૧૫. નિકટ હરિનો દેશ

૧૫. નિકટ હરિનો દેશ

નયન રે નિકટ હરિનો દેશ!
રોજ રોજ એ ભમું ભૂમિ પર ખબર નહીં લવલેશ.

કયા કાંઠે એની વેણુ વાગે? ક્યાં ગોવાળી વેષ?
સૂરત જોયા વિણ સૂરે મન ચડે મગન ઉન્મેષ.

શ્યામ સરોરુહ કાયા ક્યાં એ? ક્યાં એ ઘુંઘર કેશ?
સ્પર્શ વિના પણ પામું એનો ગહન ગાઢ આશ્લેષ.

હરિ! તમ નગરી મહીં અમારી આવી દશા હંમેશ,
નિકટ વસી, નિરખ્યાં વિણ પીવાં અમૃત-પ્રેમ અશેષ.

રજ રજમાં વ્રજ કેરી પ્રતીતિ આપો હવે રસેશ!
નયણાં સામે એક તમોને નિરખું નિત અનિમેષ.

૧૯-૧૧-’૫૧ (ગોરજ, પૃ. ૧૩૬)