કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – જયન્ત પાઠક/૪૪. ઉત્કંઠેશ્વરમાં

૪૪. ઉત્કંઠેશ્વરમાં

જયન્ત પાઠક

ગગન ફરૂકે ગેરુઓ, ફડફડ હોલા-પાંખ
ખળખળ વાત્રકવ્હેણ ને ઝળઝળ સૂરજ-આંખ;

કોતર ભરીને કારમાં આળોટે અંધાર
પવન અડ્યે ફકફક હસે જરાજરામાં ઝાડ;

કાંઠો-કાતર વેતરે ભૂરું કપ્પડ-આભ
ધબ્બ ધરાજલમાં પડે સૂરજ, ઊડે ડાઘ;

ઘુમ્મટ નીચે ગર્ભમાં ગોખે બળતો દીપ
મૂકી મણિ મણિધર ફરે શિવના લિંગ સમીપ;

ઘંટાવરમાં ઘૂમતો ઘેરે દેરું ધૂપ
નંદી નસકોરાં ભરી પગ વાળીને ચૂપ;

શ્વેત શિખર કૈલાસ ને નીલગગન નીલકંઠ!
ધરતી પારવતી નીચે તપતાં તપ ઉત્કંઠ!

૧૬-૪-૧૯૮૩

(ક્ષણોમાં જીવું છું, પૃ. ૪૦૫-૪૦૬)