ધ્વનિ/કાયાને કોટડે બંધાણો

૩૯. કાયાને કોટડે બંધાણો

કાયાને કોટડે બંધાણો
⁠અલખ મારો લાખેણા રંગમાં રંગાણો.

કોઈ રે જ્યાં નહોતું ત્યારે નિજ તે આનંદ કાજે
⁠ઝાઝાની ઝંખનાએ કીધી,
ઘેરાં અંધારકેરી મૂંગી તે શૂન્યતાને
⁠માયાને લોક ભરી લીધી.
અલખ મારો૦

અનાદિ અંકાશકેરી અણદીઠ લ્હેરુંમાં યે
⁠રણૂંકી રહ્યો રે ગીત-છંદે.
અંગડે અડાય એને, નયને લહાય એવો
⁠પરગટ હુઓ રે ધૂળ-ગંધે.
અલખ મારો૦

નજરુંનો ખેલ એણે રચ્યો ને જોનારથી જ્યાં
⁠અળગો સંતાણો અણજાણ્યો,
જાણ રે ભેદુએ જોયો નિજમાં બીજામાં, જેણે
⁠પોતે પોતાનો સંગ માણ્યો.
અલખ મારો૦
૩૧-૫-૪૯