23,710
edits
પરમ સમીપે/૬૬: Difference between revisions
no edit summary
(+1) |
No edit summary |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{SetTitle}} | {{SetTitle}} | ||
{{Heading| | {{Heading|૬૬}} | ||
{{Block center|<poem> | {{Block center|<poem> | ||
આ દુનિયામાં એવા અસંખ્ય લોકો છે, | |||
કે | જેમને ઘર નથી કે પોતાનું કહેવાય તેવું કુટુંબ નથી | ||
જેઓ છેક છેવાડે રહેલા છે કે સમાજથી તિરસ્કૃત થયેલા છે | |||
જેઓ અંધ કે બધિર છે, કે અકસ્માત અથવા રોગમાં | |||
જેમણે અંગો ખોયાં છે; | |||
જેઓ ઉઘાડાં મેદાનોમાં, ફૂટપાથ પર, ખૂણેખાંચરે | |||
જેમતેમ દિવસો વિતાવે છે, ઠંડી ને વરસાદમાં થથરે છે, | |||
ઉનાળામાં દાઝે છે, ભૂખના કારમા દુઃખથી વ્યાકુળ રહે છે. | |||
જેઓ અસાધ્ય રોગથી ઇસ્પિતાલના બિછાને પડેલા છે. | |||
જેઓ જેલમાં છે અને કરેલા કે ન કરેલા ગુનાની સજા ભોગવે છે | |||
આ | જેઓ ગુપ્ત ભયોથી ભરેલા ને દુર્દમ્ય ટેવોથી જકડાયેલા છે | ||
માંદગી કે નબળાઈએ જેમને સમૂહથી અળગા પાડી દીધા છે, | |||
જેમણે પોતાનાં પ્રિયજનોને કોઈક રીતે ગુમાવ્યાં છે | |||
અને આ પળોમાં જેઓ તીવ્રપણે એકલતા અનુભવે છે, | |||
જે | આ સહુને માટે હું પ્રાર્થના કરું છું. | ||
{{ | તેમની જિંદગી નીરસ, કષ્ટપૂર્ણ, બોજભરી છે, | ||
તેમના જીવનને ક્યારેય આનંદનો સ્પર્શ થતો નથી, | |||
અને સૌથી કરુણ બાબત તો એ છે કે | |||
{{right|તેમને તારા અસ્તિત્વની સુધ્ધાં જાણ નથી.}} | |||
ઊંડા હૃદયથી હું, પ્રભુ, | |||
તેમને માટે તારા આશીર્વાદ માગું છું. | |||
આ પરિસ્થિતિનો સામનો કરવાનું તેમને વીરત્વ આપો | |||
પોતાની અંદર જે શક્તિ સૂતેલી છે, તેને કાર્યાન્વિત કરવાનું | |||
{{right|તેમને બળ આપો}} | |||
ગમે તેવી વિકટતામાંથી પણ | |||
તારી કૃપા વડે, ઊગરવાનું શક્ય છે એ વિચાર તેમના | |||
{{right|મનમાં ઊગવા દો.}} | |||
તારા પ્રેમ ભણી તેમને ખુલ્લા થવા દો. | |||
મારી સ્થિતિ કાંઈ બહુ સારી નથી, | |||
પણ એમની વ્યથા ઘણી મોટી છે. | |||
એમને હું કોઈક પણ રીતે મદદરૂપ થઈ શકું | |||
એવી મને શક્તિ આપો. | |||
એમાંના કોઈનીયે સાથે આજે મારો મેળાપ થાય | |||
તો મારા થકી, ભલે થોડી વાર માટે પણ | |||
તેઓ હળવા અને પ્રસન્ન થઈને જાય | |||
એવો મને અવસર આપો. | |||
</poem>}} | </poem>}} | ||
<br> | <br> | ||