હયાતી/૧૦૧. બેડી નથી

૧૦૧. બેડી નથી

અહીં વહેતી હવામાં એક અણદીઠું ફૂલ,
એની સોડમના એંધાણે ક્યાંય ના જવાય,
મળ્યા મારગ રૂપાળા, ત્યાં રૂપાળી શૂળ.

તમે સાથે નથી ને તોય સંગે અણસાર
મારાં લોચન આ મનખામાં ભટકે અણજાણ,
મારા રુદિયાને સંભળાતો સૂર આરપાર.

નભે તરતાં વાદળમાં કોઈ ચુંદડીનું પોત,
સ્હેજ ચૂએ, ને ભીતર રંગાય, એ જણાવવા
જો મારું ચાલે, તો દેહ પિંજરને ખોત.

એના કંકુમાં હળદરનો સહેજ વધુ પાસ,
એની બિંદીને ઝળહળતી જોઈ મને થાય,
રહ્યો એક જ સિતારો, ને ઘેર્યું આકાશ.

બધો કોલાહલ સાંભળુ ને કેડી નથી,
સ્હેજ અહીંયાંથી જાઉં ફરી અહીંયાં કળાઉં,
મને કોણે બાંધ્યો છે ને બેડી નથી!

૧૫–૮–૧૯૭૬