બાળ કાવ્ય સંપદા/ભવિષ્યવેત્તા
લેખક : ચંદ્રવદન ચી. મહેતા
(1901-1991)
'કાલે રજા છે, ગઈ છુંય થાકી,
વાંચીશ વ્હેલા સહુ પાઠ બાકી;
તારી હથેલી અહીં લાવ, સાચું
હું ભાઈ આજે તુજ ભાગ્ય વાંચું.
કેવી પડી છે તુજ હસ્તરેખા !
જાણે શું લાખે નવ હોય લેખાં !
પૈસા પૂછે છે ? ધનની ન ખામી,
જાણે અહોહો ! તું કુબેરસ્વામી !
છે ચક્રચિહ્નો તુજ અંગુલિમાં,
જાણે પુરાયાં ફૂટતી કળીમાં;
છે મત્સ્ય ઊંચો, જવચિહ્ન ખાસ્સાં,
ને રાજવી-લક્ષણ ભાઈનાં શાં !
વિદ્યા ઘણી છે મુજ વીરલાને,
ને કીર્તિ એવી કુળહીરલાને !
આયુષ્યરેખા અતિ શુદ્ધ ભાળ,
ચિંતા કંઈ રોગ તણી તું ટાળ
ને હોય ના વાહનખોટ ડે'લે.
બંધાય ઘોડા વળી ત્યાં તબેલે;
ડોલે સદાયે તુજ દ્વાર હાથી,
લે બોલ જોઉં, વધુ કાંઈ આથી ?
જો ભાઈ, તારે વળી એક બ્હેન,
ચોરે પચાવે તુજ પાટી પેન;
તારું લખે એ ઉજમાળું ભાવી,
જાણે વિધાત્રી થઈ હોય આવી !
મારેય તારે કદી ના વિરોધ,
રેખા વહે છે તુજ હેતધોધ;
એ હેતના ધોધમહીં હું ન્હાઉં,
ચાંદા ઝબોળી હરખે હું ખાઉં.
ડોસો થશે, જીવન દીર્ઘ તારું,
ખોટી ઠરું તો મુજ મુક્કી હારું;
આથી જરાયે કહું ના વધારે,
કહેતાં રખે તું મુજને વિસારે !'
'જોજે, કહ્યું તે સહુ સાચું થાય,
ઇલા ! પછી તો નહિ હર્ષ માય;
પેંડા પતાસાં ભરી પેટ ખાજે,
ને આજ જેવી કવિતા તું ગાજે.'