ધ્વનિ/એક દિન સામેને તીરે બાંધી તેં બેડલી

૪૨. એક દિન સામેને તીરે બાંધી તેં બેડલી

એક દિન સામેને તીરે બાંધી તેં બેડલી.
⁠પેલા વડલાની હેઠ,
⁠ઝૂલતી ડાળીઓની હેઠ,
રે અણજાણ્યા બંધુ!
બપોરી વેળાની બાંધી બેડલી.

⁠શમિયાં શુકનાં જ્યાં ગાન,
⁠વાયરે ડોલે નહિ પાન,
⁠તડકો તપે રે સુમસાન,
ત્યારે છાંયડીને ઓળકોળાંબડે
⁠તારી મોરલીને સૂર,
⁠ચડિયાં પૂનેમનાં પૂર,
⁠મારે ઉર
કો લહરીએ આવી કહ્યું રે, ‘ચલ, ચલ!’.
⁠મેં તો માન્યું’તું ‘છલ, છલ',
રે અણજાણ્યા બંધુ!
સામેને તીરે બાંધી'તી બેડલી.

⁠આંહીંને આરે બેઠી'તી એકલી.
⁠વેળુ-ખેતરિયે તે મુજ,
⁠ઝાઝી ટેટી ને તરબૂજ,
રે રખોપે એના
⁠વચલી વેળાએ બેઠી એકલી.
⁠મારી ઓઢણીને ચીર,
⁠રંગ રંગને તે હીર,
⁠ચીતર્યા મોર, ચીતરું કીર,
ત્યાં તેં નેણલે અંજન એવું આંજિયું
⁠નહિ આ લોક, નહિ આ માયા,
⁠નીરખી મંદારની છાયા,
⁠સોનલ કાયા
તારી, અણસારે કહી રહી, 'આવ હે સ્વજન!'
⁠મેં તો માન્યું'તું સ્વપન
રે અણજાણ્યા બંધુ!
આંહીંને આરે હું બેઠી એકલી.

⁠સામેને તીરે બાંધી'તી બેડલી.
⁠નરવો એનો એ છે વડ,
⁠ક્યાંય ના દીસે તારે સઢ,
રે અણજાણ્યા બંધુ!
સામેને તીરે બાંધી'તી બેડલી.
⁠લાંબા દિનની આ ખેલા,
⁠જલથલ લહી હેલા મેલા,
⁠સરતી વેળુકણ શી વેળા,
ત્યારે આંહીંના તે વિજન એકાન્તમાં
⁠ફળ જો લચે રાશિ રાશિ,
⁠તો ય રે ભવની ઉપવાસી
⁠હું ઉદાસી
જલની લહરીને ફરી ફરી કહું રે 'ચલ, ચલ!'
⁠એ તો બોલે રે ‘કલ, કલ.’
રે અણજાણ્યા બંધુ!
આંહીંને આરે હું બેઠી એકલી.
૧૫-૨-૫૦