સમગ્રમાંથી સઘન-વિવેચનશ્રેણી – વિશ્વનાથ ભટ્ટ/દલપતની છબી: Difference between revisions

જગતની રીત એવી જાણનાર જાણશે;”<br>

{{gap|8em}}(ભા: ૧, પૃ. ૩૧૩)</ref> ને એનું આ કામ એની શાન્ત છતાં સાચી કાર્યશક્તિનું ઉત્તમ ઉદાહરણ છે.

દલપતરામે આ પ્રમાણે ખરે અણીને વખતે આવીને સોસાઈટીને ઉગારી લીધી એટલું જ નહિ, પણ ચોવીસ વરસની પોતાની નોકરી દરમિયાન બને તેટલા ધનવાન જનો પાસે જઈ સોસાઈટીનું કાર્ય તેમને સમજાવી પોતાની રંજનકલાથી તેમને પ્રસન્ન કરી નાણાંની મોટી રકમો એણે મેળવી, અને એ રીતે સોસાઈટીને સદાને માટે સધ્ધર સંગીન આવૃત્તિમાં મૂકી દીધી. સાદરેથી અમદાવાદ આવતાં રસ્તામાં એને વિચાર આવેલો કે ‘પરમેશ્વર મારા કામમાં સહાયભૂત થાય અને શ્રીમન્તોના મનમાં ઉશ્કેરણી કરે, તેથી સોર્સટીની પુંજી એક લાખ રૂપીઆની થાય અને સોસેટીનું તથા સૌર્સટીની લેબ્રેરીનું મકાન દશ હજાર રૂપીઓનું થાય અને સોસૈટી કોઈ દહાડો ભાંગી પડે નહિ એમ થાય તો કેવું સારું?' આ વિચાર એ વખતે એને ‘શેખચલ્લીના જેવો' લાગેલો, પણ એની ખંત, ધીરજ, ને નિષ્ઠા જોઈ પરમેશ્વર એના કામમાં ખરેખર સહાયભૂત થયા, એટલે એ છૂટા થતાં પહેલાં સોસાઈટીમાં એક લાખ રૂપિયાનું ભંડોળ કરી શક્યા અને નિવૃત્ત થતી વખતે પોતાના પ્રિય મિત્રને સંબોધીને સન્તોપ ને અભિમાનપૂર્વક કહી શક્યા કે:

{{Poem2Close}}

સેવા મેં તુજ શ્રેષ્ઠ સ્નેહ મળવા, સોસાઈટીની કરી;  

કેવી છે સ્થિતિ એની આજ ચઢતી, દૃષ્ટિ વડે દેખજે;  

જાતિ વિપ્ર જાનો મેરી જ્ઞાતિ તો શ્રીમાલી હૈ ||<ref>‘શ્રવણાખ્યાન,' ૩.</ref>

સો મેં કવિતારસસે પોપી અરૂ પાલી તો.' </poem>'''}}

{{Poem2Open}}