બાળ કાવ્ય સંપદા/પંખીઓનો આનંદ: Difference between revisions
(+1) |
No edit summary |
||
| (One intermediate revision by the same user not shown) | |||
| Line 9: | Line 9: | ||
સંપે રે'તાં સાથ, પ્રીતનો પડદો ખોલે. | સંપે રે'તાં સાથ, પ્રીતનો પડદો ખોલે. | ||
સુખિયાં પંખી રોજ, ડાળીઓ તરુવર ડોલે. {{right|૧}} | સુખિયાં પંખી રોજ, ડાળીઓ તરુવર ડોલે. {{right|૧}} | ||
કોઈ વનફળ ખાય છે, કો કણ ચણતાં જાય; | કોઈ વનફળ ખાય છે, કો કણ ચણતાં જાય; | ||
કોઈ ચૂસે છે ફૂલરસ, વનસ્પતિ કોઈ ખાય; | કોઈ ચૂસે છે ફૂલરસ, વનસ્પતિ કોઈ ખાય; | ||
| Line 15: | Line 16: | ||
સાંજે પોઢે માળ, જંપતાં બાળક જોઈ, | સાંજે પોઢે માળ, જંપતાં બાળક જોઈ, | ||
ઊઠી મળસકે ધાય, ખાય છે વનફળ કોઈ. {{right|૨}} | ઊઠી મળસકે ધાય, ખાય છે વનફળ કોઈ. {{right|૨}} | ||
ફળ ઝૂલે ભલી ભાતનાં, મેવો વિધવિધ જાત, | ફળ ઝૂલે ભલી ભાતનાં, મેવો વિધવિધ જાત, | ||
પંખી સૌ પ્રીતે જમે, દીધો દીનાનાથ; | પંખી સૌ પ્રીતે જમે, દીધો દીનાનાથ; | ||
| Line 20: | Line 22: | ||
ખાએ રાખી ખંત, ખૂટે નહિ માલ મધુરો; | ખાએ રાખી ખંત, ખૂટે નહિ માલ મધુરો; | ||
ધરી સદા સંતોષ, પીએ નિત્યે જળ નિર્મળ, | ધરી સદા સંતોષ, પીએ નિત્યે જળ નિર્મળ, | ||
આવી ઠરે નિજ ઠામ, ભલી ભાંતે ઝૂલે ફળ. {{right|૩}} | આવી ઠરે નિજ ઠામ, ભલી ભાંતે ઝૂલે ફળ. {{gap|1em}}{{right|૩}} | ||
</poem>}} | </poem>}} | ||
<br> | <br> | ||
Latest revision as of 02:21, 11 February 2025
લેખક : ગો. ક. દેલવાડાકર
(1869-1935)
<div class="wst-center tiInherit " Lua error: Cannot create process: proc_open(/dev/null): Failed to open stream: Operation not permitted> (કુંડળિયા છંદ)
ડોલે તરુવર ડાળીઓ, પવન ઝુલાવે પાન,
ઊડે મનોહર પંખીઓ, ગાતાં સુંદર ગાન;
ગાતાં સુંદર ગાન, ધ્યાન ઈશ્વરનું ધરતાં,
કરતાં વને કલ્લોલ, રોજ આનંદે ફરતાં;
સંપે રે'તાં સાથ, પ્રીતનો પડદો ખોલે.
સુખિયાં પંખી રોજ, ડાળીઓ તરુવર ડોલે. ૧
કોઈ વનફળ ખાય છે, કો કણ ચણતાં જાય;
કોઈ ચૂસે છે ફૂલરસ, વનસ્પતિ કોઈ ખાય;
વનસ્પતિ કોઈ ખાય, જાય દોડી જળઘાટે,
સંપે સૌ મળી ના'ય, પછી વળતાં નિજ વાટે;
સાંજે પોઢે માળ, જંપતાં બાળક જોઈ,
ઊઠી મળસકે ધાય, ખાય છે વનફળ કોઈ. ૨
ફળ ઝૂલે ભલી ભાતનાં, મેવો વિધવિધ જાત,
પંખી સૌ પ્રીતે જમે, દીધો દીનાનાથ;
દીધો દીનાનાથ, પાક ખેતરમાં પૂરો,
ખાએ રાખી ખંત, ખૂટે નહિ માલ મધુરો;
ધરી સદા સંતોષ, પીએ નિત્યે જળ નિર્મળ,
આવી ઠરે નિજ ઠામ, ભલી ભાંતે ઝૂલે ફળ. ૩