મર્મર/શ્રાવણ રાત

એવી શી મારી કસૂર?

એવી શી મારી કસૂર મારા વાલમા?
કેમ તમે દૂરના દૂર મારા વાલમા?
⁠ગરજે છે આભભરી આષાઢી વાદળાં;
⁠વીજલ અણિયે વીંધાય હૈયાં કૂંળાં કૂંળાં;
⁠કેમ કરી ધરવી સબૂર મારા વાલમા?
ઊભરાય નેવ છલે છાપરાનાં પાણી,
ગાંડી નદીયું તણાય જોબનની તાણી;
⁠કેમ ખળે નયનોનાં પૂર મારા વાલમા?
તારા છૂપ્યા ને છૂપી તારાશી આંખો,
જંપેલી વાત કેરી ફફડે છે પાંખો;
⁠સપનામાં સૂણું તારો સૂર મારા વાલમા.
ભીની ભીની ધરતીની પસરી સુગંધ છે
ઝીણી-ઝીણી ફરફરમાં વરસે અનંગ છે,
⁠પીગળે ના પથ્થરનું ઉર મારા વાલમા?