ધ્વનિ/આપણે આવળ બાવળ બોરડી

૪૪. આપણે આવળ બાવળ બોરડી

આપણે આવળ બાવળ બોરડી,
⁠કેસરઘોળ્યા ગલના ગોટા જી:
હલકાં તો પારેવાંની પાંખથી
⁠મા’દેવથી યે પણ મોટા જી:
⁠આપણા ઘડવૈયા બાંધવ! આપણે.

કોઈ તો રાચે છે વેળુ છીપથી,
⁠કોઈ તો જળને હિલ્લોળ જી;
મરજીવો ઊતરે મ્હેરામણે,
⁠માથા સાટે મોતી-મોલ જી! આપણા.

નજરું ખૂંપી છે જેની ભોંયમાં,
⁠સામે પૂર એ શું ધાય જી!
અધીરા ઘટડાનો ઘોડો થનગને,
⁠અણદીઠ ઓારું–એને પાય જી: આપણા.

બેઠેલાંનું બેઠું રે' વિમાસણે,
⁠વેળા જુએ નહિ વાટ જી;
ઝાઝેરો ઝૂક્યો છે આંબો સાખથી,
⁠વેડે તેને આવે હાથ જી : આપણા.

પંડની પેટીમાં પારસ છે પડ્યો,
⁠ફૂટલાં કૂટે છે કરંમ જી;
વાવરી જાણે તે બડભાગિયો,
⁠જળહળ એનાં રે ભવંન જી: આપણા.
૧૧-૬-૪૭