ધ્વનિ/બેડલો છોડો

૩૬. બેડલો છોડો

બેડલો છોડો, બેડલો છોડો, બેડલો છોડો!
{{gap|3em}]અય સાથીડા! બેડલો છોડો!
દરિયા-વને દોડતો જાણે અરબી ઘોડો,
બેડલો છોડો!

વીળનાં ઘેઘૂર પાણી, જોને
⁠દૂરની ઓરી આણતાં વાણી,
એ રે ને એંધાણીએ તે
⁠પરવાળાંની પરખી રાણી;
બેડલો છોડો,
વેળ ન વીતી જાય ને ટાણે
⁠મનખ્યો આપણ થાય ન મોડો!
બેડલો છોડો!

તારલે ભરી જાળ, ને નીચે
⁠ઉછળે છે પાતાળનો મેરુ,
ફાળ ભરી ત્યાં દોડશે તેજી,
⁠ઊડશે એની યાળ, હો ભેરુ!
બેડલો છોડો,
ભાર ન બીજો, હૈયા કેરી
⁠હામનો છે રે સાજ ન થોડો.
બેડલો છોડો!

ગલની તે અલગાર, જો કૂવે
⁠પાંખની પ્હોળી ધાર ઝૂકેલી,
સીમની પેલી પારની આપણ
⁠આંખમાં આવી જાય હવેલી.
બેડલો છોડો,
જિન્દગીને ઝડજોમ રે આપણ
⁠નાથીએ કાળો કોળનો હોડો.
બેડલો છોડો!

દરિયા-વને દોડતો જાણે અરબી ઘોડો!
અય સાથીડા!
બેડલો છોડો, બેડલો છોડો, બેડલો છોડો!
૧૪-૪-૫૦