નિરંજન ભગતના અનુવાદો/‘રોગશજ્જાય’ ૬: Difference between revisions

નિરંજન ભગતના અનુવાદો/‘રોગશજ્જાય’ ૬ (view source)

Revision as of 02:13, 27 June 2023

4,323 bytes added , 02:13, 27 June 2023

no edit summary

Meghdhanu

Interface administrators, Administrators

23,710

edits

@@ Line 4: / Line 4: @@
 [[File:Niranjan Bhagat na Anuvado 3.png|center|400px|frameless]]
+<poem>
+ઓ મારી નાનકડી ચકલી!
+ઓ મારી પહેલા પહોરની ચકલી!
+જો હજુ આકાશમાંથી અંધારું તો ગયું નથી
+ને હજી થોડીક ઊંઘ બાકી છે
+ને તું મારી બારી પાસે આવીને ચીં ચીં ચીં ચીં કરી રહી છે
+જાણે તું મને પૂછી રહી છે :
+‘આજે કોઈ નવા સમાચાર છે કે?’
+અને પછી કોઈ પણ કારણ વિના જ
+તું મન ફાવે તેમ નાચી રહી છે
+તું મન માને તેમ ચીં ચીં ચીં ચીં કરી રહી છે.
+તારી નઠોર પૂંછડીને કશું નડતું નથી
+સવારે જ્યારે દોયલ કચકચ કરતી હોય છે
+ત્યારે કવિજન તો તેનાં જ વખાણ કરે છે
+આખી સવારે જ્યારે કોયલ છાનીમાની કુહૂ કુહૂ કરતી હોય છે
+ત્યારે કાલિદાસ બીજાં બધાં પંખીને અવગણીને
+એકમાત્ર એની જ વાહ વાહ કરે છે.
+તું કોઈનીય કેર કરતી નથી
+તને ઊંચા કે નીચા કોઈ સ્વરની કશીય પરવા નથી
+કાલિદાસના ઘરમાં પ્રવેશીને
+તું તો છંદના બંધન વિના જ બસ ચીં ચીં ચીં ચીં જ કરતી હોય છે
+નવરત્નની સભામાં કવિ જ્યારે ગાન કરે છે
+ત્યારે સભાના તોરણ પર બેસીને તું કંઈક શોધતી હોય છે
+કવિની પ્રિયતમાના ખોળામાં બેસીને
+આખી સવાર તું કુદંકૂદા કરતી હોય છે
+તારું આ નાટક કરીને
+તું આવતી કાલની વસંતની ખુશામત કરતી નથી.
+તું મન માને તેમ નાચતી હોય છે.
+એમાં નથી કોઈ શિસ્ત કે નથી કોઈ તાલ
+અરણ્યના ઉત્સવ-મંડપમાં પ્રવેશીને
+તું એનું માનસન્માન કરતી નથી.</poem>
+[[File:Niranjan Bhagat na Anuvado 4.png|center|400px|frameless]]
+<poem>પ્રકાશની સાથે તું મારી ગામઠી બોલીમાં જ ગુસપુસ કરતી હોય છે.
+કોઈ ડીક્શનેરી એનો અર્થ સમજાવી શકતી નથી
+એકમાત્ર તારું હૃદય જ એનો અર્થ સમજે છે.
+ડાબે ને જમણે તારી ડોક ફરતી હોય છે
+ભગવાન જાણે તું કઈ રમત રમતી હોય છે
+ધરતી તને છાતીસરસી ચાંપે છે
+એની ધૂળમાં તું નહાતી હોય છે
+લઘરા જેવો તારો વેશ છે
+એથી ધૂળ તને લાગતી નથી
+એની શરમ પણ તને આવતી નથી.
+રાજાના મહેલની અટારી પર તું તારો માળો બાંધે છે
+ત્યાં પણ તું કારણ વિના સંતાકૂકડી રમતી હોય છે.
+મારી દુઃખની રાત્રિ ઊંઘ વિના જ વીતી જાય છે.
+ત્યારે હું આતુરતાથી તારી રાહ જોઉં છુ
+મારા આંગણામાં તું તારા ચંચલ નિર્ભય હૃદયની વાણી સાથે આવ
+જો, દિવસનો પ્રકાશ મને સાદ કરે છે.
+ઓ મારી નાનકડી ચકલી.
+</poem>
 <br> {{HeaderNav2 |previous = ‘નૈવેદ્ય’ (૧૯૦૧) ૮૧ |next = ‘આરોગ્ય’ ૧ }}