યાત્રા/નિશા ચૈત્રની: Difference between revisions

formatting corrected.
(Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|નિશા ચૈત્રની|}} <poem> પાછલી રાત્રિ છે, ચિત્રની શાંતિની; આભ વેરાનમાં એકચક્રિત્વના ગૌરવે ઘેલુડો ફુલ્લ તવ વદન શો એકલો ચન્દ્ર છે, અટ્ટહાસ્યે ભર્યો. ગામને ગોંદરે, પ્રખર એ શાંતિમાં, એ...")
 
(formatting corrected.)
 
(One intermediate revision by the same user not shown)
Line 2: Line 2:
{{Heading|નિશા ચૈત્રની|}}
{{Heading|નિશા ચૈત્રની|}}


<poem>
{{block center| <poem>
પાછલી રાત્રિ છે,
{{gap}}પાછલી રાત્રિ છે,
ચિત્રની શાંતિની;
{{gap}}ચૈત્રની શાંતિની;
આભ વેરાનમાં
{{gap}}આભ વેરાનમાં
એકચક્રિત્વના ગૌરવે ઘેલુડો
{{gap}}એકચક્રિત્વના ગૌરવે ઘેલુડો
ફુલ્લ તવ વદન શો
{{gap}}ફુલ્લ તવ વદન શો
એકલો ચન્દ્ર છે,
{{gap}}એકલો ચન્દ્ર છે,
અટ્ટહાસ્યે ભર્યો.
{{gap}}અટ્ટહાસ્યે ભર્યો.


ગામને ગોંદરે,
{{gap}}ગામને ગોંદરે,
પ્રખર એ શાંતિમાં,
{{gap}}પ્રખર એ શાંતિમાં,
એકલું એક કો
{{gap}}એકલું એક કો
વૃક્ષ, ગાંડા બની
{{gap}}વૃક્ષ, ગાંડા બની
ઘૂમતા પવનની
{{gap}}ઘૂમતા પવનની
ચૂડમાં થથરતું,
{{gap}}ચૂડમાં થથરતું,
સનસનાટી ઉરે પ્રેરતું ઊભું છે.
{{gap}}સનસનાટી ઉરે પ્રેરતું ઊભું છે.


શાંત એકાંતમાં,
{{gap}}શાંત એકાંતમાં,
વૃક્ષના મૂળમાં,
{{gap}}વૃક્ષના મૂળમાં,
નીંદહીણો ઊભું,
{{gap}}નીંદહીણો ઊભું,
અંગ પર ફફડતું એકલું વસ્ત્ર છે,
{{gap}}અંગ પર ફફડતું એકલું વસ્ત્ર છે,
અંતરે મૂક હૈયાહીણું હૈયું છે;
{{gap}}અંતરે મૂક હૈયાહીણું હૈયું છે;
પૃથ્વીને પ્રાન્ત પ્રાન્તે છવાયું અહા,
{{gap}}પૃથ્વીને પ્રાન્ત પ્રાન્તે છવાયું અહા,
::: કેવું એકાન્ત છે!
{{gap|6em}}કેવું એકાન્ત છે!


હૃદય એકાકીના અંતરે પણ અહા
હૃદય એકાકીના અંતરે પણ અહા
કેવું છે ત્યાંય એકાન્ત એકાન્ત છે!
કેવું છે ત્યાં ય એકાન્ત એકાન્ત છે!
ને સૂકો વાયરો,
ને સુકો વાયરો,
આ લુખો વાયરો,
આ લુખો વાયરો,


Line 45: Line 45:
તેજની રેખમાં અંકિતા શ્રી સમી.
તેજની રેખમાં અંકિતા શ્રી સમી.


ને સખી! તાહરા સ્નિગ્ધ શિરકેશની
ને સખી ! તાહરા સ્નિગ્ધ શિરકેશની
સુરભિ ઉર ઉભરતી તે ચમેલી તણી–
સુરભિ ઉર ઉભરતી તે ચમેલી તણી–
પાર્શ્વ તવ બેસી જે છાની છાની સૂંઘી–
પાર્શ્વ તવ બેસી જે છાની છાની સૂંઘી–
આંહીં પથરાય છે,
આંહીં પથરાય છે,
સુપ્ત કે કુંજની પ્રીતિ ઉચ્છ્વાસ શી!
સુપ્ત કો કુંજની પ્રીતિ ઉચ્છ્વાસ શી!
અંતરે પરસતી મૂર્ત તવ હસ્ત શી!
અંતરે પરસતી મૂર્ત તવ હસ્ત શી!


Line 62: Line 62:
સાક્ષી શશિનેત્રની,
સાક્ષી શશિનેત્રની,
પવન શરણાઈ થઈને રહ્યો ગુંજી ત્યાં,
પવન શરણાઈ થઈને રહ્યો ગુંજી ત્યાં,
મૂક સૌરભ રહી મંત્ર કે કુજી ત્યાં.
મૂક સૌરભ રહી મંત્ર કે કૂજી ત્યાં.
એ ઘડી,
એ ઘડી,
લગ્નની શુભ ઘડી થઈ ગઈ,
લગ્નની શુભ ઘડી થઈ ગઈ,
Line 68: Line 68:
ચિર વિરહની વ્યથા...
ચિર વિરહની વ્યથા...
જે ચહ્યું, તે સહુ
જે ચહ્યું, તે સહુ
આવી સંમુખ થયું
આવી સંમુખ થયું
તજ સહે
તુજ સહે
પરમ કો મિલન ગૂંથાચું ત્યાં,
પરમ કો મિલન ગૂંથાયું ત્યાં,
વરદે કે હસ્તનું અમૃત સીંચાયું ત્યાં.
વરદ કો હસ્તનું અમૃત સીંચાયું ત્યાં.
{{Right|એપ્રિલ, ૧૯૩૯}}
 
</poem>
<small>{{Right|એપ્રિલ, ૧૯૩૯}}</small>
</poem>}}


<br>
<br>