View source for હયાતી/૩૩. નથી રહ્યો

{{SetTitle}}

{{Heading|૩૩. નથી રહ્યો  }}

{{Block center|<poem>

દરિયો રહી ગયો ને કિનારો નથી રહ્યો,
હું પણ તમારી યાદમાં મારો નથી રહ્યો.

શમણામાં પણ હવે ન મુલાકાત થઈ શકે,
ને જાગતા મિલનનો તો ધારો નથી રહ્યો.

ઝારી લઈને બાગમાં ફરતો રહ્યો બધે,
ગમતો’તો તમને ખૂબ એ ક્યારો નથી રહ્યો.

જકડું છું હાથમાં તો એ સચવાઈ જાય છે,
સંભાળવો પડે જે એ પારો નથી રહ્યો.

તારા મિલનમાં તારા વિરહની ગઝલ કહી,
એ તારો ભ્રમ હતો કે હું તારો નથી રહ્યો.

{{Right|૧૪–૧–૧૯૭૦}}</poem>}}
<br>
{{HeaderNav2
|previous = ૩૨. અસર થઈ
|next = ૩૪. કઈ નસે!
}}